/آنچه از نیکی در وجودت است، برای پدر و مادرت هزینه کن/ این شکر است: خدایا! من نعمت های تو و پدر و مادرم را شکر بکنم، یعنی آنچه که خودم دارم، آنچه که از مادرم به ارث رسیده، آنچه که از پدرم به ارث رسیده، مقداری از آن را برای معاش خودم بردارم و بقیه اش هم هدیه در راه و در خواسته های تو کنم.