/این گونه اند سرداران جبهه فرهنگ/ مالک شیخی زازرانی روزهای غریبی است. بعد از خبر شهادت محسن خزایی عزیز، وقتی در صحن مسجد بلال، درست زیر تابوتش قرار می گیرم با خودم فکر می کنم که چگونه می شود این همه عزت را خدا یکجا به یک آدم بدهد. حق می دهم به محسن، چون تمام رفتارهای او را به یاد می آورم. به یاد می آورم که بی تاب شهادت بود ...