/داش مشدیهای تهران در عصر ناصری/ نان خوردن از دسترنج خود ، احترام نسبت به بزرگتر ، محبت و مهربانی با کوچکتر ، دستگیری از ضعیف ، کمک به مردمان درمانده و عفیف و پاکدامن ، تعصب نسبت به اهل کوچه و محله و بالاخره شهر و ولایت و کشور ، فدا کاری و رکی و بی پروائی ، حق گوئی و حمایت از حق ،عدم تحمل تعدی و بی حسابی ، اخلاق خاصِ داشیها بود .