/دلداده علامه/ او هرگاه به ذکر خاطراتی از حضرت علامه طباطبایی(رض) می پرداخت، دستمالش را از جیبش درمی آورد و اشکهایش را پاک می کرد و نمی توانست از علامه سخن بگوید و چشمانش اشگبار نشود!