/غزل شماره 17 حافظ: سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت/ غزل شماره هفده حافظ سراسر گله و شکایت از جانان است، چراکه غم دوری از معشوق چنان آتشی بر دل و جان او زده که تمامی وجودش می سوزد. حافظ می گوید از بس رنج کشیده ام، دل بیگانه و حتی دل شمع هم بر حال من سوخت و در انتها نیز از مستی و خمخانه یاد می کند ...