/می توان طعم خوش عفو را چشید هر چند با دلی داغدار/ وقتی امام علی(ع) واسطه خیر می شود/ چهره اش، رد برهوت خشکی را داشت که سیلاب اشک هم سیرابش نمی کرد. مثل میتی در انتظار دم مسیحایی! آن قدر بی رمق و خسته نگاهم کرد که متوجه شدم تلاش برای جلب رضایت اولیای دم تاکنون فایده ای نداشته است.