Бир йигит дарё бўйига чўмилишга келибди. Қараса, ён-атрофда ҳеч ким йўқ. Ялонғоч бўлиб чўмилмоқчи бўлибди-да, кийимларини қирғоққа ечиб, сувга шўнғибди. Қайтиб чиқиб қараса, қирғоқда кийимларини олдида бир қиз ўтирганмиш. Йигит нима қилишини билмай, сув ичида сузиб юраверибди-юраверибди. Музлаб қолай деган йигит охири дарё тубидан эски бир тоғорани топиб чиқибди. Тоғора билан ўзини бироз беркитиб, пана қилибди-ю, қизнинг ёнига борибди:— Яхши қиз нима ўқияпсиз?— Китоб!— Қандай китоб экан?— Мантиқ!— Мантиқ нима ўзи?— Мантиқий фикрлаш тўғрисидаги фан мантиқ дейилади. Одамни нима ҳақида ўйлаётганини осонгина топиш мумкин.— Унақада айтинг-чи, ҳозир мен нимани уйлаяпман.— Сиз қўлингиздаги манави тоғорани таги бутун деб ўйлаяпсиз, яхши йигит! (© https://latifa.uz/show/1756)