آهنگ دست‌های آلوده‌ی بابک بیات با صدای نیما مسیحا بنظرم یکی از بهترین‌ اتفاقات موسیقی دهه ۷۰ بود. و هنوزم برام عجیبه که نیما مسیحا چرا اینقدر کم دیده شد جایگاهش سوپر استاری صنعت موسیقی ایران بود.