قطعه ی"canon "باخ با جرای جاشوا را در ویدئوی بالا می توانید تماشا کنید
فلامنکو نوازی پاکو دلوسیو در دستگاه بولوریاس رو در ویدئوی بالا می توانید مشاهده کنید
شنیدن موومان سوم سوئیت شماره ی 1 باخ را در صبح اولین روز زمستان به شما کاربران کانال پیشنهاد می کنیم.به امید زمستانی زیبا...
اجرای «ارکستر سمفونیک تهران» که قرار بود دیشب و امشب (9 و 10 دیماه) به رهبری «ارول اردینچ» و اجرای سولیست ویلنسل «پیتر باران» روی صحنه برود، به درخواست مدیر هنری این ارکستر لغو شد.
علی رهبری (مدیر هنری ارکستر سمفونیک تهران) در اینباره به «موسیقی ما» گفت: «این هفته ارکستر چهار تمرین داشت که به خاطر سوءمدیریت، دو روز آن به علت عدم وجود سالن برگزار نشد. حالا شما در نظر بگیرید که با حضور یک رهبر و یک سولیست مهمان چطور با آبروی ما بازی شده است. چند موزیسین خوب ما هم به این دلیل که مدتها بود حقوقشان پرداخت نشده، ارکستر را ترک کرده بودند. تمام اینها دست به دست هم داد که وقتی امروز تمرین جنرال را گوش کردم، از دوستم آقای «اردینچ» خواهش کنم که این اجرا لغو شود؛ چون من نمیتوانم مسئولیت کیفیت این اجرا را بر عهده بگیرم. درست است که ما تمرینات ارکستر را مثل ارکسترهای خارجی به چهار جلسه رساندهایم؛ اما دو جلسه، دیگر قابل قبول نیست. شورای ارکستر هم حق را به من داد و گفت سطح ارکستر بالاتر از این است و در شأن ما نیست که با این سطح روی صحنه برویم.»
پیش از این هم قرار بود «ارول اردینچ» تُرکزبان به عنوان رهبر مهمان روی صحنه برود که مجوز حضور او به عنوان رهبر مهمان صادر نشد. رهبری درباره این اتفاق میگوید: «بله. این یک بدشانسی بزرگ بود و احتمالاً میتوانید مجسم کنید که چقدر آبروی من جلوی ایشان رفته است. البته این را بگویم که من به عنوان مدیر هنری ارکستر استعفا ندادهام، اما میگویم وقتی حقوق نوازندهها داده نمیشود، وقتی شرایط حرفهای مهیا نیست و وقتی بعد از ده ماه ما هنوز لنگ سالن تمرین هستیم، من چوب رهبری را به دست نخواهم گرفت. چراکه این اتفاق در شأن من نیست. اما اینجا مملکت من است و همانطور که قول دادهام، اینبار ایران را ترک نمیکنم. ولی فقط در شرایطی دوباره ارکستر را رهبری خواهم کرد که شرایط حرفهای مهیا باشد و به نوازندهها رسیدگی شود. من این را میدانم که نوازندهها من را دوست دارند و به من خیلی احترام میگذارند، اما هر چیزی حدی دارد. آنها ده ماه است که به خاطر من در این ارکستر حضور یافتهاند و دیگر از آنها خجالت میکشم. البته من از افراد دیگر مثل بهنام ابوالقاسم، حسین شریفی، قیطاسی و نوازندگان سازهای ایرانی و ملی هم خجالت میکشم که حقوقشان پرداخت نشده است.»
علی رهبری (مدیر هنری ارکستر سمفونیک تهران) در اینباره به «موسیقی ما» گفت: «این هفته ارکستر چهار تمرین داشت که به خاطر سوءمدیریت، دو روز آن به علت عدم وجود سالن برگزار نشد. حالا شما در نظر بگیرید که با حضور یک رهبر و یک سولیست مهمان چطور با آبروی ما بازی شده است. چند موزیسین خوب ما هم به این دلیل که مدتها بود حقوقشان پرداخت نشده، ارکستر را ترک کرده بودند. تمام اینها دست به دست هم داد که وقتی امروز تمرین جنرال را گوش کردم، از دوستم آقای «اردینچ» خواهش کنم که این اجرا لغو شود؛ چون من نمیتوانم مسئولیت کیفیت این اجرا را بر عهده بگیرم. درست است که ما تمرینات ارکستر را مثل ارکسترهای خارجی به چهار جلسه رساندهایم؛ اما دو جلسه، دیگر قابل قبول نیست. شورای ارکستر هم حق را به من داد و گفت سطح ارکستر بالاتر از این است و در شأن ما نیست که با این سطح روی صحنه برویم.»
پیش از این هم قرار بود «ارول اردینچ» تُرکزبان به عنوان رهبر مهمان روی صحنه برود که مجوز حضور او به عنوان رهبر مهمان صادر نشد. رهبری درباره این اتفاق میگوید: «بله. این یک بدشانسی بزرگ بود و احتمالاً میتوانید مجسم کنید که چقدر آبروی من جلوی ایشان رفته است. البته این را بگویم که من به عنوان مدیر هنری ارکستر استعفا ندادهام، اما میگویم وقتی حقوق نوازندهها داده نمیشود، وقتی شرایط حرفهای مهیا نیست و وقتی بعد از ده ماه ما هنوز لنگ سالن تمرین هستیم، من چوب رهبری را به دست نخواهم گرفت. چراکه این اتفاق در شأن من نیست. اما اینجا مملکت من است و همانطور که قول دادهام، اینبار ایران را ترک نمیکنم. ولی فقط در شرایطی دوباره ارکستر را رهبری خواهم کرد که شرایط حرفهای مهیا باشد و به نوازندهها رسیدگی شود. من این را میدانم که نوازندهها من را دوست دارند و به من خیلی احترام میگذارند، اما هر چیزی حدی دارد. آنها ده ماه است که به خاطر من در این ارکستر حضور یافتهاند و دیگر از آنها خجالت میکشم. البته من از افراد دیگر مثل بهنام ابوالقاسم، حسین شریفی، قیطاسی و نوازندگان سازهای ایرانی و ملی هم خجالت میکشم که حقوقشان پرداخت نشده است.»
در ویدئوی بالا می توانید قطعه ی my way با اجرای الویس پریسلی را در کنسرتی در سال 1952 مشاهده بفرمایید