شادی زمانی است که آنچه فکر می کنید، آنچه می گویید و آنچه انجام می دهید، هماهنگ باشند.
"مهاتما گاندی"
@movafaghtarinha
"مهاتما گاندی"
@movafaghtarinha
زمانی برای استراحت، یکی از پیش بینی های شاغلین برای روزها و اوقات تعطیل بخصوص تعطیلات با مدت نسبتا بلند مثل نوروز در ایران است.
در تصویر زیر، انواع استراحتی که به آنها نیاز داریم آمده است.😊😴
@movafaghtarinha
در تصویر زیر، انواع استراحتی که به آنها نیاز داریم آمده است.😊😴
@movafaghtarinha
کسی که مبارزه کند،
ممکن است شکست بخورد،
ولی آنکه مبارزه نکند،
شکست خورده هست.
✍🏻 برتولت برشت
@movafaghtarinha
ممکن است شکست بخورد،
ولی آنکه مبارزه نکند،
شکست خورده هست.
✍🏻 برتولت برشت
@movafaghtarinha
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
☆☆☆
از ترک عادتها، باورها و تجربیات قدیمی نترسید.
آینده و همه احتمالاتی که در اختیار دارد را در آغوش بگیرید.
اگر هرگز گذشته را پشت سر نگذارید نمیتوانید به آینده قدم بگذارید.
@movafaghtarinha
از ترک عادتها، باورها و تجربیات قدیمی نترسید.
آینده و همه احتمالاتی که در اختیار دارد را در آغوش بگیرید.
اگر هرگز گذشته را پشت سر نگذارید نمیتوانید به آینده قدم بگذارید.
@movafaghtarinha
✍🏻 واسلاو هاول:
امیدی که من اغلب بدان می اندیشم - به خصوص در موقعیتهای مطلقاً ناامید - همچون زندان، برایم بیشتر حکم وضعیتی ذهنی دارد تا امری مربوط به دنیای پیرامون.
یا در وجودمان امید داریم یا نداریم. این ویژگی به لحاظ روحی اهمیت دارد و لزوماً به مشاهده شرایطی خاص در جهان یا برآورد موقعیت های مختلف بستگی ندارد.
امید، پیشگویی نیست. موضع گیری روح است. سمت و سوی دل است.
امید یعنی توان تلاش در راهی خاص، نه چون احتمال کامیابی در آن وجود دارد، بلکه چون راهی است نیکو.
همین امیدواری است که به ما
قدرت میدهد زندگی کنیم و مدام راههای جدید را بیازماییم، حتی در شرایطی که پنداری هیچ امیدی وجود ندارد، همچون شرایط کنونی خودمان.
امید هیچ ربطی به خوش بینی ندارد. به معنای این اعتقاد راسخ هم نیست که راهی خاص به نتیجه ای مطلوب میرسد. بلکه یقینی است که میگوید پیمودن آن راه خاص (فارغ از نتیجه) با عقل جور در می آید.
@movafaghtarinha
امیدی که من اغلب بدان می اندیشم - به خصوص در موقعیتهای مطلقاً ناامید - همچون زندان، برایم بیشتر حکم وضعیتی ذهنی دارد تا امری مربوط به دنیای پیرامون.
یا در وجودمان امید داریم یا نداریم. این ویژگی به لحاظ روحی اهمیت دارد و لزوماً به مشاهده شرایطی خاص در جهان یا برآورد موقعیت های مختلف بستگی ندارد.
امید، پیشگویی نیست. موضع گیری روح است. سمت و سوی دل است.
امید یعنی توان تلاش در راهی خاص، نه چون احتمال کامیابی در آن وجود دارد، بلکه چون راهی است نیکو.
همین امیدواری است که به ما
قدرت میدهد زندگی کنیم و مدام راههای جدید را بیازماییم، حتی در شرایطی که پنداری هیچ امیدی وجود ندارد، همچون شرایط کنونی خودمان.
امید هیچ ربطی به خوش بینی ندارد. به معنای این اعتقاد راسخ هم نیست که راهی خاص به نتیجه ای مطلوب میرسد. بلکه یقینی است که میگوید پیمودن آن راه خاص (فارغ از نتیجه) با عقل جور در می آید.
@movafaghtarinha
ما اغلب دوست داریم از کسانی که خوشمان میآید، بُت درست کنیم و وقتی آن شخصیتِ ابرانسانی تبدیل به یک انسانِ عادی شد، از او متنفر شویم.
واقعیت آن است که همه، آدمهای معمولیای هستند.
.....
به نظرم، دو چیز خیلی مهم هست که باید هر کس به خودش بگوید و نگذارد دیگران از او تصویری فراانسانی و غیرواقعی بسازند:
۱) احترام:
باید آن قدر به دیگران حتی یک بچه ۷ یا ۵ ساله احترام گذاشت که بدانند نه تنها از تو چیزی کم ندارند که به مراتب از تو با ارزشتر و مهمترند.
۲) راستگویی:
هیچ ارزشی و خصلتی بزرگتر و انسانیتر از راستگویی نیست. اعترافِ به «ندانستن» و «نتوانستن» یکی از بزرگترین سدهایی ست که ما در طولِ عمرمان باید از آن بگذریم.
اینهایی که گفتم، فقط مخصوصِ هنرجو و مربی نیست. خیلی به کارِ عاشق و معشوقها هم میآید.
به یک دلدادهی شیفته باید گفت:
-«کسی که تو امروز در بهترین لباس و عطر و قیافه میبینی، در خلوتش ممکن است یک حیوان تمامعیار شود!... تو با یک آدمِ معمولی طرفی، نه یک ابرقهرمانِ سوپراستار!» همهی ما آدمایم. آدمهای خیلی معمولی.
✍🏻 دالتون ترومبو
(فیلمنامهنویس و نویسندهی امریکایی)
@movafaghtarinha
واقعیت آن است که همه، آدمهای معمولیای هستند.
.....
به نظرم، دو چیز خیلی مهم هست که باید هر کس به خودش بگوید و نگذارد دیگران از او تصویری فراانسانی و غیرواقعی بسازند:
۱) احترام:
باید آن قدر به دیگران حتی یک بچه ۷ یا ۵ ساله احترام گذاشت که بدانند نه تنها از تو چیزی کم ندارند که به مراتب از تو با ارزشتر و مهمترند.
۲) راستگویی:
هیچ ارزشی و خصلتی بزرگتر و انسانیتر از راستگویی نیست. اعترافِ به «ندانستن» و «نتوانستن» یکی از بزرگترین سدهایی ست که ما در طولِ عمرمان باید از آن بگذریم.
اینهایی که گفتم، فقط مخصوصِ هنرجو و مربی نیست. خیلی به کارِ عاشق و معشوقها هم میآید.
به یک دلدادهی شیفته باید گفت:
-«کسی که تو امروز در بهترین لباس و عطر و قیافه میبینی، در خلوتش ممکن است یک حیوان تمامعیار شود!... تو با یک آدمِ معمولی طرفی، نه یک ابرقهرمانِ سوپراستار!» همهی ما آدمایم. آدمهای خیلی معمولی.
✍🏻 دالتون ترومبو
(فیلمنامهنویس و نویسندهی امریکایی)
@movafaghtarinha
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎬 فیلم خوب ببینیم 🎬
در ستایش تردید
همیشه حق با اکثریت نیست!
▪️ اکثریت گاهی با قطعیت حکم به چیزی میدهد که خلاف حقیقت است و حتی در سیاهی کامل اکثریت، یک نور و یک صدا و یک تردید میتواند همه چیز را تغییر دهد.
فیلم "دوازده مرد خشمگین"
شاهکار سینمای جهان در ستایش تردید است، در ستایش اقلیت و در ستایش گفتگو، که چگونه میشود با تردید در یقین اکثریت، حقیقت را آشکار کرد.
فیلم درباره یک هیات منصفه ۱۲ نفره است که در ساعت تنفس قبل از اعلام حکم اعدام یک جوان ، دور هم جمع میشوند و در حالی که ۱۱ نفر حکم به اعدام میدهند، فقط یک نفر با تردید و گرفتن زمان برای تردید، همه چیز را بر میگرداند و حقیقت را آشکار میکند.
همه فیلم در یک اتاق میگذرد و یکی از عجیبترین و مهمترین فیلمهای تاریخ سینما است.
@movafaghtarinha
در ستایش تردید
همیشه حق با اکثریت نیست!
▪️ اکثریت گاهی با قطعیت حکم به چیزی میدهد که خلاف حقیقت است و حتی در سیاهی کامل اکثریت، یک نور و یک صدا و یک تردید میتواند همه چیز را تغییر دهد.
فیلم "دوازده مرد خشمگین"
شاهکار سینمای جهان در ستایش تردید است، در ستایش اقلیت و در ستایش گفتگو، که چگونه میشود با تردید در یقین اکثریت، حقیقت را آشکار کرد.
فیلم درباره یک هیات منصفه ۱۲ نفره است که در ساعت تنفس قبل از اعلام حکم اعدام یک جوان ، دور هم جمع میشوند و در حالی که ۱۱ نفر حکم به اعدام میدهند، فقط یک نفر با تردید و گرفتن زمان برای تردید، همه چیز را بر میگرداند و حقیقت را آشکار میکند.
همه فیلم در یک اتاق میگذرد و یکی از عجیبترین و مهمترین فیلمهای تاریخ سینما است.
@movafaghtarinha
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
این انیمیشن کوتاه یکی از قشنگترین ها در نوع خودش هست 😊
فارغ از هر گونه توضیحی، شما رو به دیدنش دعوت می کنیم...
@movafaghtarinha
فارغ از هر گونه توضیحی، شما رو به دیدنش دعوت می کنیم...
@movafaghtarinha
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
هیچ چیز در زندگی تا همیشه از آنِ تو نیست؛ نه فرزندان، نه دوستان و خانواده، نه معشوقت، نه اموال و داراییات، نه جوانی و سرزندگیات، نه مشکلات یا موفقیتهایت، نه بدن و نه حتی زندگیات...
همه چیز در زندگی برای مدت کوتاهی به تو داده میشود تا لذت ببری؛ یادبگیری؛ تا قدردان باشی و عشق بورزی؛ اما هیچگاه نمیتوانی آنها را نزد خودت نگه داری!
📝 &🎙ترجمه و خوانش :فرشته م.
📓 از کتاب : harmony
✍🏻 نویسنده : Whitney
@movafaghtarinha
همه چیز در زندگی برای مدت کوتاهی به تو داده میشود تا لذت ببری؛ یادبگیری؛ تا قدردان باشی و عشق بورزی؛ اما هیچگاه نمیتوانی آنها را نزد خودت نگه داری!
📝 &🎙ترجمه و خوانش :فرشته م.
📓 از کتاب : harmony
✍🏻 نویسنده : Whitney
@movafaghtarinha
مسلما توان جسمی ما محدود است و اگر باری بیش از آن برداریم، با کشیدگی عضلات و احساس درد واکنش نشان میدهد و تداوم آن میتواند به ناتوانی و آسیبدیدگی جدی عضلانی منجر شود.
به همین ترتیب، روان ما هم محدودیت دارد.
گذشته ما، تجربههای دوران رشد، شرایط خانواده، اجتماع، اقتصاد و ... سبب میشود از جایی به بعد نتوان فشار روانی را تحمل کرد و روان با بروز اضطراب، غم و خشم، نشان میدهد از آستانه تحمل گذشته و یک جای کار عیب دارد.
پس سعی کنیم:
_عوامل درونی و بیرونی مسبب هیجانهای منفی مثل اضطراب، غم و خشم را بشناسیم.
_در صورت امکان عوامل بیرونی را حل و فصل کنیم و اگر قابل رفع نیست، ذهن را مدیریت کنیم تا درگیری دائمی با آنها نداشته باشد.
_ به طور واقعبینانه حد تحمل خود را نسبت به فشار روانی بشناسیم که از چه حدی به بعد آشفته میشویم.
_بپذیریم بعضی شرایط درون یا بیرون خانواده حداقل فعلا قابل تغییر نیست؛ پس از کلنجار با آنها و صرف بیهوده انرژی روانی دست برداریم.
_بپذیریم انسانی هستیم مثل همه با محدودیتهای جسمی و روانی. پس با کم کردن توقعات از خود، از بار جسمی و روانی که به خود تحمیل کردهایم بکاهیم.
@movafaghtarinha
به همین ترتیب، روان ما هم محدودیت دارد.
گذشته ما، تجربههای دوران رشد، شرایط خانواده، اجتماع، اقتصاد و ... سبب میشود از جایی به بعد نتوان فشار روانی را تحمل کرد و روان با بروز اضطراب، غم و خشم، نشان میدهد از آستانه تحمل گذشته و یک جای کار عیب دارد.
پس سعی کنیم:
_عوامل درونی و بیرونی مسبب هیجانهای منفی مثل اضطراب، غم و خشم را بشناسیم.
_در صورت امکان عوامل بیرونی را حل و فصل کنیم و اگر قابل رفع نیست، ذهن را مدیریت کنیم تا درگیری دائمی با آنها نداشته باشد.
_ به طور واقعبینانه حد تحمل خود را نسبت به فشار روانی بشناسیم که از چه حدی به بعد آشفته میشویم.
_بپذیریم بعضی شرایط درون یا بیرون خانواده حداقل فعلا قابل تغییر نیست؛ پس از کلنجار با آنها و صرف بیهوده انرژی روانی دست برداریم.
_بپذیریم انسانی هستیم مثل همه با محدودیتهای جسمی و روانی. پس با کم کردن توقعات از خود، از بار جسمی و روانی که به خود تحمیل کردهایم بکاهیم.
@movafaghtarinha
عيد سعيد عليكم جميعا ♥️
🌙 زیرای باشکوه
از هر آزمون دشواری که با شرافت بگذری، عید میشود. تاب و توان و طاقت خویش را که بیازمایی و سربلند بشوی، مبارک خواهی شد.
رنج نهانت را که قدر بدانی و معنایش کنی، شادمان میشوی.
شعف، همان تلاش با توفیق است و اندوه، همان جهد بی توفیق.
زندگی به چرایی محتاج است. اگر چرایی اش را نمیدانی باید که برایش چرایی بیافرینی و گرنه زندگی تهی میشود و زندگی تهی ترسناک است.
عید همان زیرای باشکوه است. عید، یافتن پاسخی برای چراهاست؛
"زیرا که دل است جای ایمان..."
✍🏻 عرفان نظرآهاری
@movafaghtarinha
🌙 زیرای باشکوه
از هر آزمون دشواری که با شرافت بگذری، عید میشود. تاب و توان و طاقت خویش را که بیازمایی و سربلند بشوی، مبارک خواهی شد.
رنج نهانت را که قدر بدانی و معنایش کنی، شادمان میشوی.
شعف، همان تلاش با توفیق است و اندوه، همان جهد بی توفیق.
زندگی به چرایی محتاج است. اگر چرایی اش را نمیدانی باید که برایش چرایی بیافرینی و گرنه زندگی تهی میشود و زندگی تهی ترسناک است.
عید همان زیرای باشکوه است. عید، یافتن پاسخی برای چراهاست؛
"زیرا که دل است جای ایمان..."
✍🏻 عرفان نظرآهاری
@movafaghtarinha
🔹 چگونه در شبکههای اجتماعی بحث کنیم؟
این مطلب برگرفته از نویسنده جدی و خوشنام بهنام لوئیس وُون است که در تفکر انتقادی و نظریههای اخلاقی تخصص دارد. وُون در کتاب بسیار تأملبرانگیزش بهنام «فلسفهنگاری: راهنمای دانشجویان برای خواندن و نوشتن جستارهای فلسفی»، مطلب مهمی را درباره چگونگی بحث در شبکههای اجتماعی و آنلاین مطرح میکند.
فرض کنید که شما میخواهید در شبکههای اجتماعی درباره موضوع سیاسی یا اخلاقی یا فلسفی مهمی وارد بحث جدی، صادقانه و سازنده شوید. شما قصد دارید در یک مباحثه واقعی مشارکت کنید و از بحثهای بیفایدهای که وقت و انرژی شما را هدر میدهند، اجتناب کنید. چگونه این کار را باید انجام دهید؟ به این شیوه:
۱- قبل از هر چیز، از کسانی که فکر میکنید فقط میخواهند برتری خودشان را به رخ بکشند، جلب توجه و خودنمایی کنند، خود را آرام کنند، خشم خودشان را بر سر شما خالی کنند، یا شما را عصبانی و تحریک کنند، دوری کنید. اگر در نیمهراه بحث متوجه شدید که طرف مقابل شما علاقهای به بحث عقلانی ندارد، خداحافظی کنید و خود را کنار بکشید. به سمت گفتوگوهایی بروید که در آن مباحث محترمانه و هوشمندانه رایج است.
۲- فقط روی استدلال متمرکز شوید. شکل استدلال یا صدق مقدمات طرف مقابلتان را نقد کنید و اصلاً به شخصیت او کار نداشته باشید. از شخصی کردن بحث اجتناب کنید و عواطف خود را وارد بحث نکنید و بحث بیربط به موضوع را طرح نکنید.
۳- سعی کنید دیدگاه طرف مقابل را خیلی خوب فهم کنید. با این کار مجال ارائهی بحث خوب را افزایش میدهید و چیزهایی را که نمیدانستید، یاد میگیرید و با نشان دادن همدلی خود بحث را آرام میکنید. با ارج نهادن به ایرادات طرف مقابلتان میتوانید استدلال خودتان را قویتر کنید و نشان دهید که در بحث جدی و منصف هستید.
۴- به طرف مقابلتان در بحث احترام بگذارید. حرفهای او را با دقت بخوانید و گوش فرادهید. در مورد انگیزههای او، یا ارزشهای او یا پیشینهی او بدترین حالت را متصور نشوید. تنها بر مبنای گرایشها و تمایلات سیاسی به طرف مقابلتان برچسب نزنید. از اظهارنظرهای رکیک، تمسخرآمیز، فحاشانه و توهینآمیز اجتناب کنید.
۵- محل نزاع را عوض نکنید؛ با طرح موضوعات جانبی بیربط یا با عیبجویی بحث را منحرف نکنید. با اشاره به اشکالات گرامری طرف مقابلتان یا بر شمردن خطاهای تایپی و املائی او اصلاً بحث پیش نخواهد رفت و احتمالاً مهر خاتمه خواهید زد بر هرگونه شانس بحث عقلانی.
۶- احساسات خود را مهار کنید. اگر خشمگین یا مضطرب یا عصبانی هستید، نمیتوانید آنطور که باید واضح فکر کنید، ممکن است بهجای اقامه استدلال قوی و محکم، شروع کنید به ناسزا گفتن و احتمالاً طرف مقابلتان هم به همین شیوه به شما پاسخ خواهد داد.
۷- بدانید که در مورد چه چیزی صحبت میکنید. فرض کنید که با کسی درباره یک موضوعی بحث میکنید. در گرماگرم بحث متوجه میشوید که از واقعیاتی بیخبر هستید. اما همچنان اصرار میورزید که بر حق هستید، چون برای شما بسیار عذابآور است که قبول کنید، درباره آن موضوع یکسری نکات را نمیدانستید. این وضعیت اتلاف وقت است. بهتر است قبل از اینکه وارد بحث و منازعه شوید از واقعیات باخبر شوید. از قبل در مورد موضوع تحقیق کنید و از استدلالهای له و علیه موضع مورد بحث مطلع شوید.
۸- قبل از اینکه بخواهید وارد بحث جدی در یک پلتفرم شبکه اجتماعی با کاراکتر محدود مانند توئیتر شوید دوباره فکر کنید. محدودیت کاراکتر توئیتر بحث درباره موضوعات پیچیده و طولانی را دشوار یا بیفایده میکند.
✍🏻 جواد حیدری؛ پژوهشگر و مترجم
@movafaghtarinha
این مطلب برگرفته از نویسنده جدی و خوشنام بهنام لوئیس وُون است که در تفکر انتقادی و نظریههای اخلاقی تخصص دارد. وُون در کتاب بسیار تأملبرانگیزش بهنام «فلسفهنگاری: راهنمای دانشجویان برای خواندن و نوشتن جستارهای فلسفی»، مطلب مهمی را درباره چگونگی بحث در شبکههای اجتماعی و آنلاین مطرح میکند.
فرض کنید که شما میخواهید در شبکههای اجتماعی درباره موضوع سیاسی یا اخلاقی یا فلسفی مهمی وارد بحث جدی، صادقانه و سازنده شوید. شما قصد دارید در یک مباحثه واقعی مشارکت کنید و از بحثهای بیفایدهای که وقت و انرژی شما را هدر میدهند، اجتناب کنید. چگونه این کار را باید انجام دهید؟ به این شیوه:
۱- قبل از هر چیز، از کسانی که فکر میکنید فقط میخواهند برتری خودشان را به رخ بکشند، جلب توجه و خودنمایی کنند، خود را آرام کنند، خشم خودشان را بر سر شما خالی کنند، یا شما را عصبانی و تحریک کنند، دوری کنید. اگر در نیمهراه بحث متوجه شدید که طرف مقابل شما علاقهای به بحث عقلانی ندارد، خداحافظی کنید و خود را کنار بکشید. به سمت گفتوگوهایی بروید که در آن مباحث محترمانه و هوشمندانه رایج است.
۲- فقط روی استدلال متمرکز شوید. شکل استدلال یا صدق مقدمات طرف مقابلتان را نقد کنید و اصلاً به شخصیت او کار نداشته باشید. از شخصی کردن بحث اجتناب کنید و عواطف خود را وارد بحث نکنید و بحث بیربط به موضوع را طرح نکنید.
۳- سعی کنید دیدگاه طرف مقابل را خیلی خوب فهم کنید. با این کار مجال ارائهی بحث خوب را افزایش میدهید و چیزهایی را که نمیدانستید، یاد میگیرید و با نشان دادن همدلی خود بحث را آرام میکنید. با ارج نهادن به ایرادات طرف مقابلتان میتوانید استدلال خودتان را قویتر کنید و نشان دهید که در بحث جدی و منصف هستید.
۴- به طرف مقابلتان در بحث احترام بگذارید. حرفهای او را با دقت بخوانید و گوش فرادهید. در مورد انگیزههای او، یا ارزشهای او یا پیشینهی او بدترین حالت را متصور نشوید. تنها بر مبنای گرایشها و تمایلات سیاسی به طرف مقابلتان برچسب نزنید. از اظهارنظرهای رکیک، تمسخرآمیز، فحاشانه و توهینآمیز اجتناب کنید.
۵- محل نزاع را عوض نکنید؛ با طرح موضوعات جانبی بیربط یا با عیبجویی بحث را منحرف نکنید. با اشاره به اشکالات گرامری طرف مقابلتان یا بر شمردن خطاهای تایپی و املائی او اصلاً بحث پیش نخواهد رفت و احتمالاً مهر خاتمه خواهید زد بر هرگونه شانس بحث عقلانی.
۶- احساسات خود را مهار کنید. اگر خشمگین یا مضطرب یا عصبانی هستید، نمیتوانید آنطور که باید واضح فکر کنید، ممکن است بهجای اقامه استدلال قوی و محکم، شروع کنید به ناسزا گفتن و احتمالاً طرف مقابلتان هم به همین شیوه به شما پاسخ خواهد داد.
۷- بدانید که در مورد چه چیزی صحبت میکنید. فرض کنید که با کسی درباره یک موضوعی بحث میکنید. در گرماگرم بحث متوجه میشوید که از واقعیاتی بیخبر هستید. اما همچنان اصرار میورزید که بر حق هستید، چون برای شما بسیار عذابآور است که قبول کنید، درباره آن موضوع یکسری نکات را نمیدانستید. این وضعیت اتلاف وقت است. بهتر است قبل از اینکه وارد بحث و منازعه شوید از واقعیات باخبر شوید. از قبل در مورد موضوع تحقیق کنید و از استدلالهای له و علیه موضع مورد بحث مطلع شوید.
۸- قبل از اینکه بخواهید وارد بحث جدی در یک پلتفرم شبکه اجتماعی با کاراکتر محدود مانند توئیتر شوید دوباره فکر کنید. محدودیت کاراکتر توئیتر بحث درباره موضوعات پیچیده و طولانی را دشوار یا بیفایده میکند.
✍🏻 جواد حیدری؛ پژوهشگر و مترجم
@movafaghtarinha
چه فایدهای دارد نگران من باشی، ولی از من دفاع نکنی؟
خیلی دوستم داشته باشی، اما من را نفهمی؟
جای خالیام را حس کنی، اما سراغم را نگیری؟
چه فایدهای دارد در میان داراییهای تو باشم، اما مهمترین آنها نباشم؟
✍🏻 نزار قبانی
@movafaghtarinha
خیلی دوستم داشته باشی، اما من را نفهمی؟
جای خالیام را حس کنی، اما سراغم را نگیری؟
چه فایدهای دارد در میان داراییهای تو باشم، اما مهمترین آنها نباشم؟
✍🏻 نزار قبانی
@movafaghtarinha
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
توی هر شغل و تخصصی هستین یه چیزی ارایه بدین که شما رو نسبت به بقیه هم صنفی هاتون برجسته کنه
مثلا اگه تو دبیرستان فیزیک میخونی ، همه هم کلاس هات میدونن آدمی به جرم ۸۰ کیلوگرم ، نیروی وزنش رو سطح زمین حدود ۸۰۰ نیوتن هست
اما چندتاشون میدونن نیروی وزن اون آدم رو کره ماه چقدره؟ تعداد کمی شون
اما با توجه به اینکه شعاع کره زمین ( فاصله سطح تا مرکز زمین ) حدود ۶۴۰۰ کیلومتر هست ، چند نفرمیدونن نیروی وزن اون آدم در عمق ۳۲۰۰ کیلومتری زمین چقدره؟ تقریبا هیچکی
پس سعی کنید تو کارتون چیز جدیدی که شمارو یه سر و گردن از بقیه بالاتر مطرح میکنه ارایه بدین :
مثلا همه بلدن طناب بزنن ، ولی برا برجسته شدن باید اینجوری طناب بزنید...
@movafaghtarinha
مثلا اگه تو دبیرستان فیزیک میخونی ، همه هم کلاس هات میدونن آدمی به جرم ۸۰ کیلوگرم ، نیروی وزنش رو سطح زمین حدود ۸۰۰ نیوتن هست
اما چندتاشون میدونن نیروی وزن اون آدم رو کره ماه چقدره؟ تعداد کمی شون
اما با توجه به اینکه شعاع کره زمین ( فاصله سطح تا مرکز زمین ) حدود ۶۴۰۰ کیلومتر هست ، چند نفرمیدونن نیروی وزن اون آدم در عمق ۳۲۰۰ کیلومتری زمین چقدره؟ تقریبا هیچکی
پس سعی کنید تو کارتون چیز جدیدی که شمارو یه سر و گردن از بقیه بالاتر مطرح میکنه ارایه بدین :
مثلا همه بلدن طناب بزنن ، ولی برا برجسته شدن باید اینجوری طناب بزنید...
@movafaghtarinha
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
ما را امیدی هست که به سختترین شبها غلبه میکند؛
ما را لبخندی هست که به تمام غمها غلبه میکند؛
ما را طاقتی هست چون ایوب، که به تمام دلتنگیها و ملالتها غلبه میکند... 💜🌹
🎞 طلوع ماه کامل از بالای یکی از سی و سه دهانه ی سی و سه پل
@movafaghtarinha
ما را لبخندی هست که به تمام غمها غلبه میکند؛
ما را طاقتی هست چون ایوب، که به تمام دلتنگیها و ملالتها غلبه میکند... 💜🌹
🎞 طلوع ماه کامل از بالای یکی از سی و سه دهانه ی سی و سه پل
@movafaghtarinha
اریک بارکر یه کتاب شدیدا جذاب و علمی داره به اسم "این راهش نیست" که در اون فکتهای تلخ برآمده از معتبرترین پژوهشها رو به صریحترین شکل ممکن به تصویر میکشه.
تو بخشی از کتاب، بارکر میپرسه؛ آیا واقعا آدمای شارلاتان ، افراد موفقی هستند؟!
اگه آره چرا و پاسخ میده…
متاسفانه باید گفت بله!
به طرز عجیبی دنیا، دنیای بیرحماست و شواهد قوی علمی نشون میده؛ آدمایی که اِبایی از ضایع کردن حق دیگری ندارن و با قصد و برنامه، تنها در پی منافع شخصی خودشون هستن، معمولا زودتر و سرراستتر به هدفهایی که تو سرشون دارن میرسند
به ما یاد دادن که مثل آخر فیلمهای دیزنیلند همیشه خوبی بر بدی پیروز میشه: ولی متاسفانه موارد زیادی هست که نشون میده "بدی از خوبی قدرتمندتره":
چیزای بد تاثیرگذارتر و موندگارتر از چیزای خوبه: احساسات بد، والدین بد، بازخوردهای بد نسبت به اونهایی که خوبن اثرات بیشتر و موندگارتری دارن و اطلاعات بد هم خیلی بیشتر و کاملتر از اطلاعات خوب بین آدما رد و بدل میشه
تو بخش دوم بارکر میپرسه: خوب چرا آدمای شارلاتان افراد موفقی هستند؟!
و میگه؛ آدمای شیشه خوردهدار، بیمحابا دنبال چیزی که میخوان میفتن و با یه اعتماد به نفس به شدت سمی، بیتوجه به نظر، حرف، حق و قضاوت دیگران، جسورانه فقط به خواستهشون فکر میکنن
در نهایت بارکر میگه؛ صبر کنید!
این اول ماجراست.
تحلیل سالها زندگی آدمای شارلاتان نشون میده که اونا خوب شروع میکنن، در کوتاه مدت هم به جاهای خیلی خوبی هم میرسن و نتایج دلخواهی هم میگیرن اما...
نتایج مطالعات طولی نشون داده که موفقیت این آدمها معمولا کوتاه مدته و دستاوردهای اونها موندگار نیست.
چرا که تو این مسیر به آدمایی برمیخورند که از خودشون شارلاتانترن و در نتیجه خودشون در درون خودشون همدیگه رو حذف میکنن. در کنار اون، ریسکپذیری بالا از دلایل دیگه حذف اونهاست.
با توجه به این یافتهها چه درسی میتونیم از این شارلاتانها بگیریم!؟
بارکر میگه؛ واسه رسیدن به خواستههات میتونی با الهام از جسارت، پیگیری و پشتکاری که در این گروه از افراد هست، مصرانه "تو راه درستش" بری جلو.
✍🏻 دکتر امید امانی
@movafaghtarinha
تو بخشی از کتاب، بارکر میپرسه؛ آیا واقعا آدمای شارلاتان ، افراد موفقی هستند؟!
اگه آره چرا و پاسخ میده…
متاسفانه باید گفت بله!
به طرز عجیبی دنیا، دنیای بیرحماست و شواهد قوی علمی نشون میده؛ آدمایی که اِبایی از ضایع کردن حق دیگری ندارن و با قصد و برنامه، تنها در پی منافع شخصی خودشون هستن، معمولا زودتر و سرراستتر به هدفهایی که تو سرشون دارن میرسند
به ما یاد دادن که مثل آخر فیلمهای دیزنیلند همیشه خوبی بر بدی پیروز میشه: ولی متاسفانه موارد زیادی هست که نشون میده "بدی از خوبی قدرتمندتره":
چیزای بد تاثیرگذارتر و موندگارتر از چیزای خوبه: احساسات بد، والدین بد، بازخوردهای بد نسبت به اونهایی که خوبن اثرات بیشتر و موندگارتری دارن و اطلاعات بد هم خیلی بیشتر و کاملتر از اطلاعات خوب بین آدما رد و بدل میشه
تو بخش دوم بارکر میپرسه: خوب چرا آدمای شارلاتان افراد موفقی هستند؟!
و میگه؛ آدمای شیشه خوردهدار، بیمحابا دنبال چیزی که میخوان میفتن و با یه اعتماد به نفس به شدت سمی، بیتوجه به نظر، حرف، حق و قضاوت دیگران، جسورانه فقط به خواستهشون فکر میکنن
در نهایت بارکر میگه؛ صبر کنید!
این اول ماجراست.
تحلیل سالها زندگی آدمای شارلاتان نشون میده که اونا خوب شروع میکنن، در کوتاه مدت هم به جاهای خیلی خوبی هم میرسن و نتایج دلخواهی هم میگیرن اما...
نتایج مطالعات طولی نشون داده که موفقیت این آدمها معمولا کوتاه مدته و دستاوردهای اونها موندگار نیست.
چرا که تو این مسیر به آدمایی برمیخورند که از خودشون شارلاتانترن و در نتیجه خودشون در درون خودشون همدیگه رو حذف میکنن. در کنار اون، ریسکپذیری بالا از دلایل دیگه حذف اونهاست.
با توجه به این یافتهها چه درسی میتونیم از این شارلاتانها بگیریم!؟
بارکر میگه؛ واسه رسیدن به خواستههات میتونی با الهام از جسارت، پیگیری و پشتکاری که در این گروه از افراد هست، مصرانه "تو راه درستش" بری جلو.
✍🏻 دکتر امید امانی
@movafaghtarinha