تو لايق بهترين ها هستى🌸🌸🌸

باغ سبز عشق کو بی منتهاست
جزغم وشادی دروبس میوه‌هاست

عاشقی زین هر دو حالت برترست
بی بهار و بی خزان سبز و ترس



#مولانا

مرا سودای تو جان می بسوزد
چو شمعی زار و گریان می‌بسوزد

غمت چندان که دوزخ سوخت عمری
به یک ساعت دو چندان می‌بسوزد

فکندی آتشم در جان و رفتی
دلم زین درد بر جان می‌بسوزد


#عطار_نیشابوری

هر کسی را نتوان گفت که صاحب‌نظر است
عشقبازی دگر و نفس پرستی دگر است


نه هر آن چشم که بینند سیاهست و سپید
یا سپیدی ز سیاهی بشناسد بصر است


هر که در آتش عشقش نبود طاقتِ سوز
گو به نزدیک مرو کآفتِ پروانه پَر است


گر من از دوست بنالم نفَسم صادق نیست
خبر از دوست ندارد که ز خود باخبر است


آدمی صورت اگر دفع کند شهوتِ نفس
آدمی‌خوی شود، ور نه همان جانور است


شربت از دست دلارام چه شیرین و چه تلخ
بده ای دوست که مستسقی از آن تشنه‌تر است


من خود از عشق لبت فهم سخن می‌نکنم
هر چ از آن تلخ‌ترم گر تو بگویی شکر است


ور به تیغم بزنی با تو مرا خصمی نیست
خصم آنم که میان من و تیغت سپر است


من از این بند نخواهم به درآمد همه عمر
بندِ پایی که به دست تو بود تاج سر است


دست سعدی به جفا نگسلد از دامن دوست
ترک لؤلؤ نتوان گفت که دریا خطر است...

#حضرت_سعــــدی🖋️🖋️


🌿☀️

عصرتون عشق🙏❤️

عاشقتم به كسى ربطى نداره♥️

♥️

قصه ی فرهاد دنیا را گرفت ای پادشاه
دل به دست آوردن از کشور گشایی بهتر است
 
تشنگانِ مِهر محتاج ترحم نیستند
کوشش بیهوده در عشق از گدایی بهتر است


#فاضل_نظرى

بيا كه شاهد شوخ بهار چهره گشاد
كنون غمی كه به جان بسته‌ای بده بر باد

نسيم سلسله‌ها در جهان پريشان كرد
كه رفت زمزمه زلف دلبران از ياد


#طالب_آملی

شاد کن جان من، که غمگـــین است
رحم کن بر دلم، که مسکـــین است

روز اول کــه دیدمش گفـــتم:
آنکـــه روزم سیه کند ایـــن است


#عراقی

آن چنان پنهان نمودم عشق تو در صدر دل


گاه گاهے خود حسودے مے ڪنم جاے تو را

#راحم_تبریزی
‌ ‌‌‌

جُمعه‌ها اِنگار اَز تَقویمِ آدَم‌ها جُداست...
ساکِت و آرام و راکِد
فارِغ اَز آزُردِگی...

جُمعه می‌آیَد که جانی تازه گردَد
دَر دِلِ این روزگارِ بی‌مُروَت ،
دَر دلِ این زِندِگی...

جُمعه می‌آیَد که از خاطِر ، نَبایَد بُرد این‌ها را :
_هَنوز آغوش هَست !
_هَنوز آدَم به شوقِ بوسه‌ای ، حَرفی ، نَوازِش‌های مَحبوبی ،
هَنوز از یادِ لَبخَندی ،
سَراپا شور می‌گردَد...

چِرا غَم ؟
آدَمی با بی‌خیالی دَر مَصافِ زِندِگی
دَر اُوجِ باران‌های غَم
پُر شور می‌گردَد...

چرا غَم ؟
ماهِ بی‌تابَم ! نِمی‌بینی ؟
هَنوز آغوش هَست...

#نرگس_صرافیان‌طوفان‌
‌
#آدینه‌تون‌زیبا

یه عصر خوب ، یه حسِ خوب ، یه تَنِ سالم ،

یه روحِ آرام و بُزُرگ ؛

#آرزوی‌قلبی‌من‌برای‌شما👌

دروصف زن قوی..‌‌..

.

آنکه موهای تو را چتری و یکدست کشید
هرچه -بر پلک تَرَم- ابر بهارست، کشید

نوبت گوشه ی ابروی تو شد، با دقت
لای هر تار، دو صد تیر به پیوست کشید

دید در دور و برش جوهر گیرایی نیست
جای چشم تو دو تا تیله ی بد مست کشید

شخص نقاش به این پرتره بالید، ولی
وقت لبهای تو شد از هنرش دست کشید

آنقدر نشئه کننده ست لبت، بی تردید
مطمئنم که همانجا دو سه تا بست کشید

آنچنان غیر مجازی که تنت فیلتر است
جرم من نیست، خدا هرچه نبایست، کشید

کفر می گویم و از قهر کسی باکم نیست
هر بلایی که بگویی دهه ی شصت کشید

به زمین آمدی و جمله ملائک گفتند
“آسمان بار امانت نتوانست کشید”

“قرعه ی فال به نام من” عاشق نزدند
اینچنین کار غزل بی تو به بن بست کشید


#محمد_سلطانی

❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

‌

مست و خوشی باده کجا خورده‌ای؟
این مه نو چیست که آورده‌ای؟

ساغر شاهانه گرفتی به کف
گلشکر نادره پرورده‌ای

پردهٔ ناموس کی خواهی درید؟
کآفت عقل و ادب و پرده‌ای

می‌شکفد از نظرت باغ دل
ای که بهار دل افسرده‌ای

آتش در ملک سلیمان زدی
ای که تو موری بنیازرده‌ای

در سفر ای شاه سبک روح من
زیر قدم چشم و دل اسپرده‌ای

دارد خوبی و کشی بی‌شمار
روی کسی کش بک اشمرده‌ای

بنده کن هر دل آزاده‌ای
زنده کن هر بدن مرده‌ای

می‌کندت لابه و دریوزه جان
جان ببر آنجا که دلم برده‌ای

جان دو صد قرن در انگشت تست
چونت بگویم؟! که توده مرده‌ای

بس کن تا مطرب و ساقی شود
آنکه می از باغ وی افشرده‌ای

#حضرت_مولانا
‌
❀═‎‌‌‌🌼 ⃟❤ ⃟ ‌‌‌‌🌼═‎‌‌‌‌‌‌❀

مشتاقی و صبوری از حد گذشت یارا
گر تو شکیب داری طاقت نماند ما را

باری به چشم احسان در حال ما نظر کن
که از خوان پادشاهان راحت بود گدا را

سلطان که خشم گیرد بر بندگان حضرت
حکمش رسد ولیکن حدی بود جفا را

من بی تو زندگانی خود را نمی‌پسندم
که آسایشی نباشد بی دوستان بقا را

چون تشنه جان سپردم آنگه چه سود دارد
آب از دو چشم دادن بر خاک من گیا را

حال نیازمندی در وصف می‌نیاید
آنگه که بازگردی گوییم ماجرا را

بازآ و جان شیرین از من ستان به خدمت
دیگر چه برگ باشد درویش بی‌نوا را

یا رب تو آشنا را مهلت ده و سلامت
چندان که بازبیند دیدار آشنا را