#برشی_از_یک_کتاب 📚

می‌دانی حارصه چیست؟ یک کلمه‌ی عربی است از خانواده حرص، حارص، احتراص. می‌دانی که شتر آنقدر صبور و پرطاقت است که می‌تواند سه هفته بدون آب و غذا در بیابان راه برود و راه برود... در بیابان خارهایی هست که شترها بسیار دوست دارند. هرجا این خار را ببینند با دندان آن را می‌کَنند و شروع به جویدن می‌کنند. وقتی این خار با مزه شور خون آغشته می‌شود، شترها لذت بیشتری می‌برند. هرچه بیشتر می‌خورند، خون بیشتری می‌ریزند و هرچه خون بیشتر می‌شود، شتر بیشتر و بیشتر از این خار می‌خورد. گویی که دیگر از خون خود سیر نمی‌شود. اگر مانعش نشوند، شتر از شدت خونریزی خواهد مـرد. این یعنی حارصه. این رسم تمام خاورمیانه است پسرم. انسان‌هایش در طول تاریخ یک‌دیگر را کشته‌اند و کشته‌اند. بی‌آن‌که متوجه باشند در حال ریختن خون خود هستند از طعم خون خود مست می‌شوند.

بی‌قراری/زولفو لیوانلی
@cafeparagraph_mag