💢 معرفی مراسم آیینی #داوت
(دعوت سالانه حضرتین امامزاده عبدالله و حاج شیخ موسی)

✍️ #سایت_بندپی - آیین سنتی داوِت یا دعوت در #بندپی، هر ساله قبل از برپایی جشن ۲۶ عَیدِ ما برگزار می‌شود. در گذشته این مراسم در تاریخ ۲۵ عَیدِ ما فرس قدیم، به عنوان مراسم سالگرد حضرتین امامزاده عبدالله و حاج شیخ موسی در آستانه این دو حضرت در روستای ییلاقی #شیخ_موسی از توابع #دهستان_فیروزجاه برگزار می‌شده است.

مراسم دعوتین هر ساله به مناسبت بزرگداشت مقام حضرت امامزاده عبدالله(ع) و حاج شیخ موسی(ره)، عارف بزرگ منطقه فیروزجاه بندپی با حضور گسترده آحاد مردم منطقه در محل زیارتی آستانه حاجی شیخ موسی برپا می‌شود.

روایت است این آیین را سرشناسان و علمای بندپی از قدیم به منظور تجلیل و تکریم از مقام والای حضرت امامزاده عبدالله و حاج شیخ موسی که مروج خدمات ارزشمند اسلامی در منطقه بوده اند برپا کرده‌اند.

اهالی بندپی برای بجا آوردن صله رحم و شرکت در این آیین، با ارادت خاصی در محل زیارتگاه حاج شیخ موسی که در فاصله‌ی ۴۵ کیلومتری از مرکز بخش #بندپی_شرقی قرار دارد جمع می‌شوند و این مراسم را بجا می‌آورند.

اهالی منطقه در این مراسم نذر و نیاز و زیارت را به جای می‌آورند. این گردهمایی باشکوه از نخستین ساعات بامداد آغاز می‌شود و بندپی‌های ساکن در دیگر شهرهای کشور نیز برای بجای آوردن صله ارحام در این آیین سنتی و صمیمی حضور می‌یابند. در محوطه امامزاده جمعیتی مملو از اهالی بندپی به یاد گذشته‌ها و خاطرات قدیم با هم گپ و گفتگو می‌کنند و یاد ایام را گرامی می‌دارند.

تشکیل بازارهای محلی و درمانگاه سیار و اطعام، از ویژگی‌های این مراسم بوده است.

هزینه برپایی مراسم داوت توسط نمایندگان هر تبار از ایل فیروزجایی که قرا و مراتع موقوفه حاج شیخ موسی را در اختیار دارند، تهیه می‌‌شود که بیشتر مواقع شامل احشام، برنج و محصولات لبنی است. اما در سال های اخیر مشاهده می شود که مسائل دیگر در برگزاری این مراسم باشکوه و باقدمت، جای اجرای برنامه های اصلی و سنتی آن را گرفته است و آن آیین‌ها را بسیار کمرنگ کرده است.

🔹احیاء مراسم دعوت امامزاده عبدالله و حاج شیخ موسی به پیشنهاد #حاج_محمد_فیروزی در سال ۱۳۴۱:

در برخی از ادوار گذشته زمان برگزاری این مراسم به صورت دقیق مشخص نبوده است و هر ساله روزی را برای برگزاری مراسم داوِت انتخاب می‌کردند؛ در تاریخ ۱ فروردین ۱۳۴۱ خورشیدی در جلسه‌ای با حضور بزرگان طایفه‌های مختلف #ایل_فیروزجایی و معتمدین محلی #وقف_نامه حاجی شیخ موسی گردآوری و نوشته و توسط حاضرین در جلسه امضاء شد. به پیشنهاد حاج محمد فیروزی از این تاریخ زمان برگزاری مراسم دعوت هر ساله در روز ۲۵ عیدما فرس قدیم (تقویم محلی) و یک روز پیش تر از جشن بیست و شش عیدما تعیین شد.

🔺این گزارش در سایت بندپی منتشر شده است. برای مشاهده متن کامل گزارش به لینک زیر مراجعه کنید :
www.Bandpay.ir/?p=13185

✅ #سایت_بندپی (رسانه #تاریخ، #فرهنگ و #هنر بندپی)
🆔 @Bandpay

📸 تصویری از برگزاری مراسم آیینی داوِت (دعوت) در آستانه حضرتین امامزاده عبدالله و حاجی شیخ موسی

سال ۱۳۸۷

عکس از کتاب بندپی (نوشته یوسف الهی و شهرام قلی‌پور گودرزی)

🔺معرفی مراسم آیینی داوِت👇
https://t.me/bandpay/7057

✅ #سایت_بندپی
🆔 @Bandpay

📸 عکسی قدیمی از اطعام دهی در مراسم آیینی داوِت (دعوت سالانه حضرت #امامزاده_عبدالله و #حاج_شیخ_موسی)

سال ۱۳۷۱

🔺معرفی مراسم آیینی داوِت👇
https://t.me/bandpay/7057

✅ #سایت_بندپی
🆔 @Bandpay

#26_عید_ما چیست و چرا از دیرباز این روز را جشن می گرفتند؟!

با سایت بندپی همراه باشید تا جشن باستانی 26 عید ما را به قلم آقای " حیدر آقاگلی " در چند بخش برایتان بازگو نماییم.👇
@Bandpay

* جشن آیینی 26 عید ما / بخش اول *

سایت بندپی - 26 عید ما ، روز پیروزی فریدون بر حاکم ظالم ضحاک ماردوش و یادآور پیروزی خیر بر شر که سالیان درازی است مردمان البرز برای نکوداشت این روز به جشن و شادمانی می پردازند.

شاید میان هر ملتی افسانه اي باشد و شاید این افسانه ها ریشه در تاریخ آن ملت داشته باشد ولی در گذر زمان، شاخ و برگ هایی به آن افزوده شد و این کاملاً طبیعی به نظر می رسد چون کتابت و ثبت حوادث و رویدادها صورت نگرفت و یا اگر کتابتی صورت گرفت در اثر حادثه یا حوادثی به مرور از از بین رفت و این گونه است که یک حقیقت تاریخی، شکل افسانه اي به خود می گیرد و در بیان شفاهی آن، رویدادهاي خرق عادت مشاهده می شود. البته ممکن است بسیاري از این افسانه ها و روایات در گذر زمان گم شده باشند و هیچ ذکري از آن در خاطره ها به یاد نمانده باشد، ولی برخی افسانه ها و روایات همچنان زنده و پا بر جا هستند و بلکه گرامی داشته می شوند و به صورت آیینی محکم در برخی ملت ها داراي ارج و قرب هستند. از این نمونه ها در تاریخ ملت ها زیاد مشاهده می شود.

از جمله آن می توان به داستان « ضحاك مار به دوش و فریدون » اشاره کرد که در مازندران که بخشی از تپورستان قدیم است، از آن داستان به نام « ضحاك کشی » یا جشن « 26 عید ما » یاد می شود - روایتی که موضوع این نوشتار است .

در بخشی از تپورستان قدیم و در کوه هاي البرز مرکزي، حادثه اي روي داد که سینه به سینه نقل شده است. با توجه به شواهد و نشانه ها، این حادثه مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران است، دورانی که در تقسیم بندي گذشته از نگاه علم تاریخ به آن نگریسته می شود.

در ایران مردمانی زندگی می کردند صاحب شکوه و جلال و البته حاکمانی عادل که به تدریج دچار تباهی شدند و ظلم و جور و فسق و فجور مملکت را فرا گرفت و کشور به دست حاکمی ظالم افتاد که ما آن را با نام «ضحاك » می شناسیم.

در شاهنامه فردوسی از حکایت « ضحاك » و اتفاقات پیرامون آن ابیات زیادي می بینیم. در برخی کتاب هاي مورخان آن دوران هم به اختصار مطالبی می بینیم، ولی در هیچ کدام از این آثار به صراحت، محل حکومت و طول مدت حکومت « ضحاك » بیان نشده است. در هر حال آن چیزي که مسلّم است و در متون نظم و نثر قرون اولیه بعد از اسلام آمده است، این است که « ضحاك » حاکمی ظالم و ستمگر بوده است تا اینکه « فریدون » در صحنه ي تاریخ ایران پدید آمد .

ظلم و ستم « ضحاك » با شاخ وبرگ هایی که به آن افزوده شد و نشو نما پیدا کردن « فریدون » با حکایات و روایات قابل تأمل ، از مواردي است که به دلیل عدم کتابت و ثبت رویدادها در زمان حادثه و یا نزدیک به آن و نقل سینه به سینه حوادث و رویدادها پدیدار شد.

همراهی فریدون با « کاوه ( کاوه آهنگر ) » در نهایت منجر به محبوس کردن و زنجیر کردن « ضحاك » پاي کوه دماوند ( دنباوند ) و رهایی ایرانیان از ظلم و ستم « ضحاك » شد.

جشن وشادي که در نتیجه این پیروزي بزرگ به دست آمد به تدریج به صورت آیینی مهم گرامی داشته شد و در « تپورستان » جشنی را موجب گشت که به جشن « 26 عید ما » یا جشن « پاسداشت مردگان و در گذشتگان » ( همان هایی که ظلم و جور ضحاك موجب از بین رفتنشان شد ) شهرت دارد. این مراسم آیینی در کوه هاي البرز مرکزي، هر سال در روزهاي مشخصی گرامی داشته می شود.

فرهنگ شفاهی این منطقه ( البرز مرکزي ) ، روایات زیادي را به یاد دارد که با نگاه به آن متوجه می شویم در طول تاریخ چه بسا شاخ و برگ هایی به آن اضافه گشت و یا شاید هم اتفاقات و حوادثی از آن زدوده شد ؛ غلبه فریدون بر ضحاك و جشن 26 عید ما از آن جمله است.

این گزارش در سایت بندپی منتشر شده است. برای مشاهده به لینک زیر مراجعه نمایید :
http://www.bandpay.ir/?p=13230

✅ کانال اطلاع رسانی #سایت_بندپی
https://telegram.me/joinchat/AxmlGDunxITQJm2wlWaM-Q

ادامه در پست بعدی 👇👇👇

ادامه / جشن آیینی 26 عید ما - بخش دوم

فریدون و همراهی کاوه آهنگر با وي :

داستان نبرد « فریدون » و « ضحاك »، بر اساس منابع ایرانی از آن جا شروع شد که « فرانک » ( مادر فریدون ) پس از کشته شدن شوهرش « آبتین » به دست جلادان « ضحاك »، فرزند نوزاد خود (فریدون) را به مرتعی در دامنه «امیدوارکوه» برد. « فریدون » چند سال مخفیانه در آن جا زندگی می کرد تا این که مخفی گاه وي توسط عوامل ضحاك شناسایی شد و همین علّت، باعث خروج فریدون از آن منطقه و عزیمت به سمت «البرز کوه» گردید. و سال ها از پی هم آمدند و فریدون 16 ساله شد و مادرش ماجراي ضحاك و آبتین و کشته شدن آبتین به دست ضحاك را براي او بازگو کرد.

البته « ضحاك » هم که ظاهراً از راه ستاره شناسی می دانست به دست « فریدون » کشته خواهد شد و نمی توانست او را به چنگ آورد براي ایمنی از خطر و عدم همراهی مردم با « فریدون »، نوشته اي با این مضمون که جز طریق عدل بر طریقی دیگر حکومت نمی کرد تنظیم کرد که این مسأله باعث اعتراض « کاوه ( کاوه آهنگر) » شد که عرضه داشت من 18 پسر داشتم و اکنون جز یکی از آنان، همگی را به خورد ماران تو داده ام و « ضحاك » نتوانست « کاوه » را متقاعد به همراهی با خود کند و « کاوه » مردم را جمع کرد و از چرم آهنگري، درفش کاویانی ساخت و با همراهی طرفدارانش به سوي محل زندگی فریدون رفت. به این ترتیب « فریدون » به همراهی « کاوه آهنگر » در نبرد علیه « ضحاك » مصمم تر شد.

به بند کشیده شدن ضحاك :

عزم راسخ « فریدون » و همراهی « کاوه آهنگر » با وي، در نهایت موجب به بند کشیده شدن نماد ظلم و ستم بر مردم یعنی « ضحاك » شد و براي همیشه به دوران ناامیدي و سرخوردگی و رخوت فکري جامعه ي آن زمان خاتمه داده شد. بدیهی است اهمیت این حادثه آن قدر زیاد باشد که از همان زمان ها یاد رشادت ها و پهلوانی هاي درگذشتگان را گرامی بدارند. همان هایی که براي از بین بردن « ضحاك » و افکار وي تلاش و کوشش کرده بودند. اینان شاید در ظاهر توفیقی به دست نیاورده باشند، ولی در واقع پلّه اي به هدف مقّدس و آرمانی خود نزدیک شدند و رسیدن به این هدف، زحمات جان فرسا و از خود گذشتگی هایی را می طلبید که معاصرین «ضحاك» نشان دادند.

مردمی که در جهل به سر می بردند؛ نه جهلی که خود خواسته باشند بلکه جهل و نادانی که حاصل سیاست » ضحاك » براي سیطره ي راحت تر بر مردم بود؛ ملّتی که در تاریکی به سر می برد به خاطر سوء سیاست هاي » ضحاك » و اطرافیانش ، به تدریج با قدرت یافتن رقیبان « ضحاك »، روشنایی را از دور می دید و می دانست که رسیدن به این روشنایی، سعادت و خوشبختی را براي وي به ارمغان خواهد آورد، دست از تلاش نکشید و به نداي خون خواهی به جنگ با « ضحاك » و سپاهیانش رفت و در این امر مهم مؤفّق شد.

در مورد تاریخ واقعه و واکاوي مکان حادثه نقل قول ها زیاد است. اما آن چه باور مردم است، این است که شخصی به نام « فریدون گاو سوار » یا « فریدون گاو سر » با همراهی « کاوه آهنگر » به جنگ با ضحاکیان در البرز کوه رفت. و با شکست آنان « ضحاك » را به اسارت گرفت و در پاي کوه « دماوند » به زنجیر کشید .

در مورد مکان وقوع این جنگ ها باور مردم منطقه [ بندپی ] این است که در مناطق کوهستانی « بندپی » تدارکات جنگی فراهم شده بود. در روستایی به نام « دمی لرز » ، آهنگران ادوات فلزي جنگی را می ساختند و چون با دمی در آتش می دمیدند تا فلزات خوب گداخته شوند و تعداد این دمی ها و استاد کاران و اصطلاحاً لرزش دمی ها زیاد بود، این محوطه به « دمی لرز » موسوم شد.

حرکت سپاهیان به سمت غرب و محل انتظام سپاهیان و دسته بندي آنان در محوطه اي بود که امروزه به روستاي « نیراسم » معروف است. به هر حال جنگ و نزاع بین طرفداران « فریدون » و « ضحاك » آغاز شد که در مورد آغاز نزاع در باور مردم منطقه تاریخ دقیقی معلوم نیست، ولی با توجه به شواهد و قرائن، باید فصل بهار و آغاز فصل تابستان ( نوروز ما ) را پایان جنگ و درگیري دانست که با پیروزي « فریدون » بر « ضحاك » به پایان رسید.

طبیعتاً مردم ساکن در کوهستان هاي البرز از تدارك جنگ و آماده شدن « فریدون » و طرفدارانش آگاهی داشتند و شاید هم منتظر خبر پیروزي بودند که نفسی به راحتی بکشند و وقتی پیروزي اردوي « فریدون » حتمی شد با روشن کردن آتش در کوه ها و تپه ها خبر این پیروزي را به همدیگر رسانیدند .

بنا به باور مردم منطقه، این پیروزي و شاید بهتر است بگوییم خبر این پیروزي روز « 25 از ماه نوروز » به گوش همگان رسید. خبري که در عصر این روز و شاید تا پاسی از شب با روشن کردن آتش، تسلّط « فریدون » و طرفدارانش بر کوه هاي البرز و شکست « ضحاك » و طرفدارانش را حتمی می کرد.

بر اساس تقویم فرس محلی در سال 1395، روز 23 تیر مصادف با 26 عید ما است.

این گزارش در سایت بندپی منتشر شده است. برای مشاهده به لینک زیر مراجعه نمایید :
http://www.bandpay.ir/?p=13230

@Bandpay

آیین های جشن 26 عیدماه / بخش اول

با توجه به آن چه تاکنون بیان شد و علاقه ي وافري که عموم مردم به « فریدون » پیدا کرده بودند که طبیعتاً ناشی از بدکرداري « ضحاك » هم بود ، مشخّص می شود که ملّت مطیع « فریدون » از تمام داشته هاي خود براي ارج نهادن به این پیروزي و به پاس این حادثه ي بزرگ استفاده خواهد کرد تا ابتدا شادمانی خود را نشان دهد و اقدام فریدون را تأییدي دوباره کند ، همچنین با این شادمانی به تمام دشمنان اعلام کند با تمام امکانات و با تمام وجود خواهان پادشاهی عادل هست که از ارزش ها پاسبانی کند . در این جا به ذکر چند نمونه از این آداب و رسوم می پردازیم:

1- روشن کردن شمع بر سر مزار مردگان

از جمله کارها یی که مردم در عصر روز » 25 عیدماه » انجام می دهند روشن کردن شمع بر مزار مردگان است. تکّه اي پارچه روي چوب می بندند و آن را آتش می زنند و بر مزار مردگان می گذارند . به این اعتقاد که در که در ساعات پایان این روز و در حالیکه هوا رو به تاریکی می رود ، قبر آنان روشن باشد ؛ همان کاري که پیش تر مردگان براي رسیدن به روشنایی براي باز ماندگان انجام دادند . از سوي دیگر ، این کار در واقع نوعی اعتقاد به زندگی روشن پس از مرگ براي کسانی است که براي رهایی خود و دیگران از چنگال ظلم ضحاك تلاش کردند.

2- روشن کردن شمع کنار چشمه آب

همان وآداب رسومی که در روشن کردن شمع بر سر مزار مردگان انجام می دهند ، براي کنار چشمه هاي آب هم در نظر می گیرند .آب در فرهنگ مردم نشان روشنی و نعمت است مخصوصاً آب چشمه هاي کوهستان . بنابراین براي زیاد شدن نعمت و جاري شدن نعمت ایزدي ، روشنی آتش را کنار زلالی آب می برند و در زمانی که هوا در حال تاریک شدن است ، رنگی به زلالی خون عزیزان و گذشتگان خود را در آب به نظاره می نشینند .

3- پختن خوراکی هاي محلی مختلف

در این قسمت فقط به یکی از آن خوراکی ها می پردازیم و آن دست پختی است به نان شیر آش ( شیر برنج )، به دلیل اهمیت این غذا که شاید قوت اصلی ساکنان این سرزمین ظلم ستیز باشد.

مواد اصلی این غذا همان طور که پیداست « شیر و برنج » است و شاید یکی از دلایل مهم استفاده از شیر این بود که به باور مردم ، « فریدون » ضحاك کش که چند سالی در جنگل و کوه مخفیانه زندگی می کرد از شیر گاو استفاده می کرد و قوت اصلی زنده ماندنش هم ، همین ماده بود . این خوراکی مقوّي که در غروب » 25 عیدماه » پخته می شود و معمولاً در خانه ي بزرگ فامیل یا خانواده آماده می شود بین دیگر بستگان و همسایگان توزیع می شود.

4- کوبیدن آهنگران بر آهن

باور بر این است که وقتی « فریدون » بر « ضحاك » چیره شد ، وي را با زنجیري محکم در پاي کوه دماوند به بند کشید تا شکسته شدن تدریجی هیبت « ضحاك » براي تمام ظالمان و کسانی که در سر ، اندیشه ي نابخردي دارند درس عبرتی باشد . بنا بر این باور ، آهنگران هر صبح و قبل از دمیدن خورشید ، چند بار با پتک روي آهن می کوبند و معتقدند که با این کارشان هیچ گاه غل و زنجیر از دست و پاي « ضحاك » باز نخواهد شد و اصطلاحاً نماد ظلم و ستم همیشه اسیر و دربند خواهد بود.

5- افروختن آتش در محوطه ي خانه هاي مسکونی و یا بالاي کوه ها

آتش مظهر گرما و روشنایی است . بر افروختن آتش در محوطه ي خانه ها و یا بالاي کوه ها هم نشان از سرور و شادمانی مردمان این سرزمین دارد و هم یاد آوري زمانی که با افروختن آتش ، خبر پیروزي لشکریان ظلم ستیز «فریدون» در تمام البرز کوه پیچید.

این گزارش در سایت بندپی منتشر شده است. برای مشاهده به لینک زیر مراجعه نمایید :
http://www.bandpay.ir/?p=13330

✅ کانال اطلاع رسانی #سایت_بندپی
https://telegram.me/joinchat/AxmlGDunxITQJm2wlWaM-Q

ادامه در پست بعدی 👇👇👇

ادامه / آیین های جشن 26 عید ما - بخش دوم

6- برگزاري کشتی پهلوانی

امروزه این کشتی به کشتی لوچو معروف است .طبیعتاً در گذشته هاي دور ، جنگ و نزاعی به نفع رقیبی تمام نمی شد مگر آن که یک نفر یا چند نفر از نظر جسمانی قدرتی بیشتر از دیگران داشتند . مردمان طبرستان هم به دلیل نوع آب و هوا ، طبیعت زیستی و مواد غذایی که استفاده می کردند داراي قدرت جسمانی بالایی بودند و همان طور که بیان شد جنگ و نزاعی نبود که در آن پهلوانان و قوي جسمان تأثیر گذار نباشند . بدیهی است که در نبرد میان لشکریان « فریدون » و سپاهیان « ضحاك » ، این طرفداران « فریدون » بودند که قدرت جسمانی را با جسارت و ایمان واقعی به کسب پیروزي در هم آمیختند و به رسم ادب و پهلوانی تا نفس آخر ایستادند و بناي حکومت ظالمانه ي « ضحاك » را در هم پیچیدند.

این کشتی ها که در واقع نوعی زور آزمایی است روز « 26 عیدماه » با شور و حرارت خاصی و همراه با آداب و رسوم خاصی برگزار می شود . هر چند امروزه آداب این کشتی و زور آزمایی پهلوانی به دلایل گوناگون که توجیهی منطقی نمی تواند داشته باشد ، دستخوش تغییر شد.

از جمله میدان هایی که امروزه این مسابقات ورزشی برگزار می شود به محوطه ي « آستان مقدس حضرتین امامزاده عبداله و حاج شیخ موسی (ره) واقع در بندپی » و محوطه ي « آستان مبارك امام زاده حسن واقع در آلاشت » اشاره کرد.

7- بازارهاي محلی

در کنار برگزاري نبرد و زور آزمایی کشتی پهلوانی ، بازارهاي محلی هم دایر می شود که در این بازارها معمولاً مایحتاج مرتبط با هر منطقه و صنایع سنتی عرضه می شود.

8- دید و بازدید ( ملاقات عمومی )

در روز« 26 عیدماه » در بیشتر مناطقی که کشتی پهلوانی در آن جا برگزار می شود ، شاهد حضور هزاران نفري مردم از مرد و زن ، پیر و جوان هستیم . در این روز ، بیشتر از هر زمان دیگري ، حاضرین فرصت پیدا می کنند تا همدیگر را ملاقات کنند و از احوالات هم با خبر شوند . براي خیلی ها که به ویژه کسانی که از مناطق دورتر در این اجتماع حاضر می شوند فقط در این روز فرصت ملاقات همدیگر را پیدا می کنند . در منطقه ي بندپی ، محوطه ي « حضرتین امام زاده عبداله و حاج شیخ موسی ( ره ) » و در منطقه ي آلاشت ، محوطه ي « امام زاده حسن ( ره ) » شاهد حضور این جمعیت انبوه و تازه شدن دیدارهاست.

9- احترام به مقدسات دینی

با گذشت شاید هزاران سال از واقعه پیروزي « فریدون » بر « ضحاك » ، شاهد این هستیم که به مقدسات دینی و مذهبی ارج نهاده می شود . تمام رسوم که براي پاسداشت این واقعه برگزار می شود درون مایه اي مقدس و دینی دارد . حتّی زورآزمایی کشتی پهلوانی که امروزه در روز « 26 عیدماه » برقرار است در محوطه ي اماکن مقدس اشخاص خوش نامی است که مورد احترام و تقدس همگان هستند . ضمن اینکه احترام به بزرگان و رسم پهلوانی در جوار انسان هاي پاك سرشت با شور و هیجان و حال معنوي خاصی همراه هست.

10- مراسم 26 عیدماه به عنوان مبدأ ذکر حوادث

پاسداري از این رویداد به مرور زمان به حدي افزایش یافت که امروزه مردم در بیان یک رویداد دیگر می گویند این حادثه یا اتفاق یا هر چیز دیگري قبل از 26 عیدماه یا بعد از آن روي داد . حتّی عدد 26 در ذهن مردم ، ناخواسته این مراسم را تداعی می کند.

این گزارش در سایت بندپی منتشر شده است. برای مشاهده به لینک زیر مراجعه نمایید :
http://www.bandpay.ir/?p=13330

✅ کانال اطلاع رسانی #سایت_بندپی
https://telegram.me/joinchat/AxmlGDunxITQJm2wlWaM-Q

تلفیقی از #موسیقی و #فرهنگ #مازندران

اجرای زیبای گروه «آوای بصیرت» از #قائمشهر
در #فینال برنامه تلویزیونی «همآهنگ»

برنامه «همآهنگ» روایتی تازه از سرود و موسیقی است که از شبکه تلویزیونی #نسیم پخش می‌شود.

در قسمت نهایی این برنامه، گروه آوای بصیرت از قائمشهر که با اجرایی زیبا و خلاقانه، فرهنگ و موسیقی مردم مازندران را به نمایش گذاشت و تشویق همه حضار و داوران را درپی داشت؛ توانست مقام اول این برنامه تلویزیونی را هم کسب کند.

نمایش نمادین از قله #دماوند، آیین تیرِما سیززه شو، آواز #امیری، #لالایی مادران مازندرانی، دِسَرکِتِن نوازی و آیین #نوروزخوانی از جمله بخش‌های اجرای گروه آوای بصیرت بوده است.

✅ #سایت_بندپی (رسانه #تاریخ و #فرهنگ بندپی)
🆔 @Bandpay.ir

💢 #شوپه ؛ نگهبانی از زمین کشاورزی در شب برای جلوگیری از حمله حیوانات وحشی

www.Bandpay.ir/?p=13947

✅ #سایت_بندپی
🆔 @Bandpay

در ادامه با #سایت_بندپی همراه باشید👇

#شوپه (نگاهبانی از زمین های کشاورزی در شب) + آهنگ قدیمی شوپه

✍ #سایت_بندپی – شوپه را شاید بتوان یکی از مهم ترین و حساس ترین مراحل کشت برنج دانست. در مناطق کوهستانی و جنگلی مازندران، به دلیل قرار گرفتن زمین های کشاورزی در مناطقی که دور تا دور آن را جنگل­های انبوه و عمدتا خالی از سکنه فرا گرفته است و همچنین وجود حیوانات مزاحمی همچون گراز، این مرحله از زراعت برنج از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.

مزرعه در مازندران، به ویژه شالیزار همیشه با تهدید جانوران جنگل روبرو بود. خوک و گراز و دیگر حیوانات وحشی چون « تَشی »، همان جوجه تیغی، در تابستان و در فصل کشت و کار، برای کشاورزان خسارت بار بوده و آفت هایی مهم به شمار می آیند. این جانوران زیان بار، دیر وقت شب فعال شده به مزرعه و آیش ها نزدیک می شوند. تنها چاره کار، شوپه گری است. حضور شب پا در مزرعه و در ساعات نیمه شب علاج کار بود. او با استفاده از چراغ و برافروختن آتش و ایجاد سر و صدا ، جانوران را که از گوشه و کنارجنگل بیرون می آمدند از مزرعه دور نگه می داشت.

شوپه یا شب پایی به نگاهبانی از زمین های کشاورزی در هنگام شب برای جلوگیری از حمله حیوانات وحشی مثل گراز گفته می شود.
شوپه گر یا «شب پا» یک واژه مازندرانی است. معنای «شوپه»، شب پایی مزرعه است. فرهنگ های فارسی به این واژه یا به این اصطلاح اشاره ای نمی کنند اما در مازندرانی بودن اصل واژه « شوپه » شکی نیست.

شوپه یا نگهبانی از زمین بر روی یک خانه چوبی که به آن « نِفار » می گویند و در یک قسمت مناسبی از زمین کشاورزی که بر دیگر قسمت ها اشراف و دید داشته باشد ساخته می شد که در آن لوازم خوردن غذا و نان و … هم بود؛ صورت می گرفت.

در برخی از قسمت های بندپی همچون زمین های کشاورزی فیروزجاه (پریجا آیِش) که در قسمت هایی از روستای فیروزجاه ثابت و سرجی کلا قرار دارد، به علت پلکانی بودن زمین ها و جدا نبودن زمین های هر شخص و وسعت شالیزار، اهالی یک نفر را به عنوان «میراِشکار» انتخاب می کنند و آن فرد در شب هنگام از محصولات برنج محافظت می کند. هزینه نگاهبانی فرد میراشکار توسط کشاورزان تأمین می شود.

شوپه گر (شب پا) شب را در بالای نفار با سروصدای بسیار و های و هوی گاه و بیگاه خود به صبح می رساند. در گذشته سرو صدای شوپه گرها هم از یکدیگر متفاوت بود و آنها حتی از سرو صدای یکدیگر در دل شب همدیگر را می شناختند. شوپه گر برای ایجاد سرو صدا جهت جلوگیری از ورود خوکها به مزرعه از هر وسیله ای که می توانستند استفاده می کردند. از جمله وسایل مورد استفاده برای شوپه پیتهای حلبی بود. شوپه گران برای فراری دادن خوکها دم غروب به پیتهای حلبی می­کوبیدند و با آن صدایی طبل مانند در می آوردند و با آن خوکها را فراری می دادند. صدای کوبیدن افراد با هم فرق می کرد. در هنگامه غروب و زمانی که قرص خورشید خونرنگ به آرامی در انتهای افق محو می شد، دهها پیت حلبی در دشت به صدا در می آمد. انگار شوپه گران به اجرای مراسم آیینی خاصی مشغولند. این سروصدا ها از دل های لبریز از شادی و آرامش خبر می داد. آنها می دانستند در تاریکی که دقایقی دیگر فرا می رسد تنها نیستند.

نپار یا نفار جایگاه استراحت کشاورزان در مزارع است که با مصالح چوب به شکل های مختلف ساخته می شود . نفارها روی پایه هایی به تنهایی و یا محصور شده با چوب ساخته می شوند و معمولا ساختمان دائمی مزارع هستند گاهی هم ساده تر و با کمترین هزینه برای یک فصل زراعی ساخته می شوند. نپار به معنی دماندن و دور کردن و همچنین محل استراحت کشاورزان است.

این بنای چوبی ساده در میان شالیزارها برای حفظ و حراست از محصول ساخته می شود که هر شب مرد شالیکار بعنوان شب پا یا به گویش محلی شوپه شب تا صبح را به منظور پاسداری از شالیزار در مقابل یورش شبانه حیوانات بر بلندای نپار بیدار می نشیند تا مزرعه از آسیب خوک و دیگر حیوانات در امان بماند. این نفارها ساده و فاقد آثار تزئینی هستند.

این گزارش در سایت بندپی منتشر شده است:
www.Bandpay.ir/?p=13947

✅ #سایت_بندپی (رسانه تاریخ، فرهنگ و هنر بندپی)
🆔 @Bandpay

مشاهده فیلم کوتاه از #نفار و #شوپه‌گری و دانلود آهنگ قدیمی "شوپه" با صدای زنده یاد #محمد_دنیوی در ادامه 👇👇

شوپه ( نگاهبانی از زمین کشاورزی در شب )

ویدئویی کوتاه از شوپه گری در مازندران

✅ کانال اطلاع رسانی #سایت_بندپی
@Bandpay

دانلود آهنگ قدیمی " شوپه " با صدای زنده یاد محمد دنیوی در پست زیر 👇👇

#بشنوید

🎵 ترانه مازندرانی بسیار زیبای #شوپه
اثر زنده یاد #محمد_دنیوی

شعر : زنده یاد #غلامرضا_کبیری

✅ #سایت_بندپی
🆔 @Bandpay
instagram.com/Bandpay.ir
💬 ارتباط با ما👇
@bandpayir

#شوپه ؛ نگهبانی از زمین کشاورزی در شب
برای جلوگیری از حمله حیوانات وحشی

فیلم اختصاصی از سایت بندپی
ضبط شده در امرداد ماه ۱۴۰۲

✅ #سایت_بندپی (رسانه تاریخ و فرهنگ بندپی)
🆔 @Bandpay.ir

وا دَکِن لَلِه چی تِ للِه وا رِ
تا خونِش هاکِنه عاشِق نَجما رِ
تَبِری و کَتولی رِ بَخوندِه
سَر هادِه اَمیری و طالِبا رِ
✍️ #عیسی_غفوری

🎥 #کتولی - ارتفاعات #بندپی - آذرماه ۱۴۰۲
نوازنده‌ی لَلِ‌ وا : محمدحسین ادبی فیروزجائی

✅ #سایت_بندپی (رسانه #تاریخ و #فرهنگ بندپی)
🆔 @Bandpay.ir