دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم
این درد نهان‌سوز، نهفتن نتوانم

تو گرم سخن گفتن و از جام نگاهت
من مست چنانم که شنفتن نتوانم

شادم به خیال تو چو مهتاب، شبانگاه
گر دامن وصل تو گرفتن نتوانم

چون پرتو ماه آیم و چون سایه دیوار
گامی به سر کوی تو رفتن نتوانم

دور از تو، من سوخته در دامن شبها
چون شمع سحر، یک مژه خفتن نتوانم

فریاد ز بی‌مهریت ای گل که در این باغ
چون غنچه پاییز، شکفتن نتوانم

ای چشم سخنگوی، تو بشنو ز نگاهم
دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم

#محمدرضا_شفیعی_کدکنی


http://Telegram.me/damnooshbatamesher

❄️

در روزهای آخر اسفند،
کوچ بنفشه‌های مهاجر،
زیباست.

در نیم‌روز روشن اسفند،
وقتی بنفشه‌ها را، از سایه‌های سرد،
در اطلس شمیم بهاران،
با خاک و ریشه
- میهن سیارشان –
از جعبه‌های کوچک و چوبی،
در گوشه‌ی خیابان می‌آورند
جوی هزار زمزمه در من
می‌جوشد:

ای کاش...
ای کاش آدمی وطنش را
مثل بنفشه‌ها
(در جعبه‌های خاک)

یک روز می‌توانست،
همراه خویشتن ببرد
هر کجا که خواست
در روشنای باران، در آفتاب پاک!


#محمدرضا_شفیعی_کدکنی


❄️ @damnooshbatamesher ❄️

❄️

آخرین روزهای اسفند است
از سر شاخ این برهنه چنار
مرغکی با ترنمی بیدار
می زند نغمه ...

نیست معلومم
آخرین شکوه از زمستان است...
یا نخستین ترانه های بهار ؟

#محمدرضا_شفیعی_کدکنی


❄️ @damnooshbatamesher ❄️

🍃🌼


هر چند امیدی به وصال تو ندارم
یک لحظه رهایی ز خیال تو ندارم

ای چشمه ی روشن منم آن سایه که نقشی
در آینه ی چشم زلال تو ندارم

می دانی و می پرسیم ای چشم سخنگوی
جز عشق جوابی به سوال تو ندارم

ای قمری هم نغمه درین باغ پناهی
جز سایه ی مهر پر و بال تو ندارم

از خویش گریزانم و سوی تو شتابان
با این همه راهی به وصال تو ندارم


#محمدرضا_شفیعی_کدکنی


🌼 @damnooshbatamesher 🌼

🌱🌼🌱🌸



در میان گونه گونه مرگ‌ها
تلخ‌تر مرگی‌ست، مرگ برگ‌ها
زان که در هنگامه‌ی اوج و هبوط
تلخی مرگ‌ست با شرمِ سقوط
وز دگر سو٬ خوش‌ترین مرگ جهان٬
-زانچه بینی٬ آشکارا و نهان-
رو به بالا و ز پستی‌ها رها
خوش‌ترین مرگی‌ست، مرگ شعله‌ها ...

#محمدرضا_شفیعی_کدکنی


🌸 @damnooshbatamesher 🌸